Chateau Angélus
Michel de Boüard de Laforest, historicus, chartist en rector van de Academie van Caen onderzocht de oorsprong van zijn familie. De vroegste verwijzing die hij vond naar zijn stamboom was die van Georges Boüard, geboren in 1544, een Bourgeois en Jurat van de stad Bordeaux. Aan het einde van de 18e eeuw, in 1782, vestigt Jean de Boüard de Laforest, een lijfwacht van de koning, zich in...
Michel de Boüard de Laforest, historicus, chartist en rector van de Academie van Caen onderzocht de oorsprong van zijn familie. De vroegste verwijzing die hij vond naar zijn stamboom was die van Georges Boüard, geboren in 1544, een Bourgeois en Jurat van de stad Bordeaux. Aan het einde van de 18e eeuw, in 1782, vestigt Jean de Boüard de Laforest, een lijfwacht van de koning, zich in Saint-Emilion. Zijn dochter, Catherine Sophie de Boüard de Laforest, trouwde in 1795 met Charles Souffrain de Lavergne en vestigde zich op het landgoed Mazerat, dat toebehoorde aan haar man. Aan het begin van de 20e eeuw erfde Maurice de Boüard de Laforest het landgoed. Hij breidde het uit en voegde in 1920 met name een omheining van 3 hectare toe, genaamd Angélus. Hij liet het in 1945 na aan zijn zonen. Jacques en Christian de Boüard de Laforest zetten het werk van hun vader en dat van vorige generaties voort. Het pand werd geclassificeerd in 1954. Ze breidden het verder uit tot het in 1985 meer dan 20 hectare groot was. Op dat moment nam Hubert de Boüard de Laforest, de zoon van Jacques, het beheer van het landgoed over en in 1987 kreeg hij gezelschap van zijn neef Jean-Bernard Grenié, de schoonzoon van Christian en later van zijn dochter, Stéphanie de Boüard- Rivoel in 2012.
De wijngaard van Château Angélus is gelegen in een natuurlijk amfitheater met uitzicht op de drie Saint-Emilion-kerken. Midden op deze bijzondere plek werden de klanken versterkt en klonken de angelusklokken 's ochtends, 's middags en 's avonds. Ze brachten de werkdag in ritme in de wijngaarden en dorpen en riepen de mannen en vrouwen op om een paar minuten te stoppen met werken en te bidden. De grote Franse impressionistische schilder Jean-François Millet vereeuwigde dit moment van gebed in zijn magnifieke werk "The Angelus", dat nu te zien is in het Musée d'Orsay in Parijs.
Op minder dan een kilometer van de beroemde klokkentoren van Saint-Emilion, gelegen aan de veelgeprezen 'voet van de heuvel' op het zuiden, is Angélus het levenswerk geweest van acht generaties van de familie Boüard de Laforest. In de allereerste classificatie van Saint-Emilion-wijnen in 1954 was Château Angélus een Grand Cru Classé. Reeds in die tijd profiteerde het van een solide reputatie, waardoor het de Bordeaux-wijncrisis van 1973 overleefde en deelnam aan de oenologische vernieuwing van de jaren 80. In deze context profiteerde Hubert de Boüard de Laforest, gediplomeerd oenoloog aan de universiteit van Bordeaux, van het roemruchte verleden van deze prachtige wijn, terwijl hij zich resoluut op de toekomst richtte en een ambitieus en vernieuwend beleid lanceerde en voortzette om uitmuntendheid in de wijnbouw en het maken.
Michel de Boüard de Laforest, historicus, chartist en rector van de Academie van Caen onderzocht de oorsprong van zijn familie. De vroegste verwijzing die hij vond naar zijn stamboom was die van Georges Boüard, geboren in 1544, een Bourgeois en Jurat van de stad Bordeaux. Aan het einde van de 18e eeuw, in 1782, vestigt Jean de Boüard de Laforest, een lijfwacht van de koning, zich in Saint-Emilion. Zijn dochter, Catherine Sophie de Boüard de Laforest, trouwde in 1795 met Charles Souffrain de Lavergne en vestigde zich op het landgoed Mazerat, dat toebehoorde aan haar man. Aan het begin van de 20e eeuw erfde Maurice de Boüard de Laforest het landgoed. Hij breidde het uit en voegde in 1920 met name een omheining van 3 hectare toe, genaamd Angélus. Hij liet het in 1945 na aan zijn zonen. Jacques en Christian de Boüard de Laforest zetten het werk van hun vader en dat van vorige generaties voort. Het pand werd geclassificeerd in 1954. Ze breidden het verder uit tot het in 1985 meer dan 20 hectare groot was. Op dat moment nam Hubert de Boüard de Laforest, de zoon van Jacques, het beheer van het landgoed over en in 1987 kreeg hij gezelschap van zijn neef Jean-Bernard Grenié, de schoonzoon van Christian en later van zijn dochter, Stéphanie de Boüard- Rivoel in 2012.
De wijngaard van Château Angélus is gelegen in een natuurlijk amfitheater met uitzicht op de drie Saint-Emilion-kerken. Midden op deze bijzondere plek werden de klanken versterkt en klonken de angelusklokken 's ochtends, 's middags en 's avonds. Ze brachten de werkdag in ritme in de wijngaarden en dorpen en riepen de mannen en vrouwen op om een paar minuten te stoppen met werken en te bidden. De grote Franse impressionistische schilder Jean-François Millet vereeuwigde dit moment van gebed in zijn magnifieke werk "The Angelus", dat nu te zien is in het Musée d'Orsay in Parijs.
Op minder dan een kilometer van de beroemde klokkentoren van Saint-Emilion, gelegen aan de veelgeprezen 'voet van de heuvel' op het zuiden, is Angélus het levenswerk geweest van acht generaties van de familie Boüard de Laforest. In de allereerste classificatie van Saint-Emilion-wijnen in 1954 was Château Angélus een Grand Cru Classé. Reeds in die tijd profiteerde het van een solide reputatie, waardoor het de Bordeaux-wijncrisis van 1973 overleefde en deelnam aan de oenologische vernieuwing van de jaren 80. In deze context profiteerde Hubert de Boüard de Laforest, gediplomeerd oenoloog aan de universiteit van Bordeaux, van het roemruchte verleden van deze prachtige wijn, terwijl hij zich resoluut op de toekomst richtte en een ambitieus en vernieuwend beleid lanceerde en voortzette om uitmuntendheid in de wijnbouw en het maken.