Amarone della Valpolicella

Net buiten het historische stadscentrum, in het noorden en westen richting het Gardameer, komt u de glooiende heuvels van de Valpolicella regio tegen, waarvan de naam waarschijnlijk afkomstig is van de Griekse betekenis van "vallei van de vele kelders". Deze regio is de tweede grootste producent van kwaliteitswijnen (DOC). Het Valpolicella-gebied omvat verschillende aangrenzende valleien die bestaan uit 7 verschillende dorpen.

Als het gaat om rode wijn is Valpolicella gericht op de productie van vier druivenrassen: Corvinone, Corvina, Molinara en Rondinella. Echter, door de verschillen in het proces tussen het plukken van de druiven en wat er daarna met de druiven wordt gedaan, kunnen deze wijnen verrassend verschillend zijn in de fles.

De stijl van het creëren van de amarone ontwikkelde zich toen de wijnmakers van Veneto op zoek waren naar een manier om de body (intensiteit), het alcoholgehalte en de complexiteit van hun wijnen te verhogen. Zoals blijkt uit de tegenwoordige rode wijnen Garda en Valpolicella, kunnen wijnen gemaakt van lokaal geteelde Corvina, Corvinone (momenteel geïdentificeerd als een aparte variëteit), Rondinella, de verkwikkende Oseleta en de steeds meer uitgefaseerde Molinara soms te licht zijn om te voldoen. Deze drie pijlers van de Valpolicella-wijngaard staan niet bekend om hun inherente diepte - een tekortkoming die nog wordt verergerd door de koele groeiomstandigheden in het westen van Veneto. Om de natuurlijke suikers en aroma's in de Valpolicella-wijnen te concentreren, zijn de plaatselijke producenten na de oogst begonnen met het drogen van de druiven. Zo wordt water uit de bessen gehaald en blijft zoetheid en smaak behouden. 

De druiven worden in hele trossen geplukt en opgeslagen in droogkamers (met warme temperaturen en een lage luchtvochtigheid) waar ze 3 weken tot 3 maanden blijven. Traditioneel werden deze druiven gedroogd op stromatten (van de strowijnfamilie) in het warmste gedeelte van de wijnmakerij, maar de moderne technologie heeft het stro vervangen door staal en de lofts door pallets. Wanneer het droogproces - in het Italiaans bekend als appassimento - is voltooid, worden de druiven zachtjes geperst en wordt de most gefermenteerd. Het hoge suikergehalte van de druiven resulteert in een hoger alcoholpotentie, dus levert een volledige vergisting wijnen met een alcoholpercentate van 15 of 16 procent. Vervolgens wordt de wijn minstens 2 jaar in vaten gerijpt voordat hij op de markt wordt gebracht.