Met Brunello di Montalcino is het hard gegaan. In amper 30 jaar tijd is het wijngebied rond het schilderachtige middeleeuwse stadje Montalcino uitgegroeid tot een van de bekendste en meest legendarische van Italië. In de jaren zeventig van de vorige eeuw verwierf de streek, gelegen ten zuidwesten van het Chianti-gebied, zijn reputatie door proeverijen van oude wijnen van de eerste bekende producent, Biondi-Santi, die na een lange rijping van tientallen jaren een geweldige complexiteit bleken te ontplooien. De wijnen aan de oostkant van het stadje bleken door hun mooie zuren en tannines in de lokale sangiovese-druiven –vrijwel dezelfde als in de naburige Chianti- een geweldige ontwikkeling door te maken.

Destijds bevonden zich zo’n 50 hectare wijngaarden in de streek, inmiddels zijn dat er al meer dan 1500 –voorwaar een explosieve groei en teken van grote voorspoed. Daarmee is ook het karakter van de wijnen van Brunello di Montalcino veranderd. Met name ten zuiden van Montalcino zijn de wijngaarden iets warmer, zodat de druiven die daar worden geoogst zachtere, verleidelijke wijnen opleveren, met wat minder uitgesproken zuren en rijpe tannines. Het heeft de streek geen kwaad gedaan, integendeel. De wijnen kunnen nu iets jonger worden genoten en wereldwijd heeft de streek een reputatie verworven vanwege zijn complexe, brede en smaakvolle wijnen. Een verandering die daaraan heeft bijgedragen is de rijping op kleine eikenhouten vaten, barriques, een opvoedings/rijpingsmethode die uit Frankrijk is overgewaaid. Klassieke Brunello rijpte 3,5 jaar op grote foeders, veel moderne Brunello ligt ongeveer 2 jaar op kleine barriques. Soms zelfs korter, want het houtcontact is intensiever, zodat de houtaroma’s het fraaie fruit van de sangiovese-druif niet gaan overheersen.

Producenten, zoals Castello Banfi, Caprili, Fanti, Potazzine, La Velona, Argiano, Tenuta Oliveto en Antinori hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan deze ontwikkeling. Het heeft Brunello di Montalcino een grote populariteit gebracht, waarmee het een vlaggeschip is geworden van de Toscaanse en zelfs Italiaanse wijnbouw in het algemeen.