Hoe wordt rosé wijn gemaakt?​

Loading...

Rosé is misschien wel de meest veelzijdige wijnstijl die er bestaat. Van een bleke Provence-rosé die bijna doorschijnend is tot een volle Spaanse saignée die neigt naar een lichte rode wijn: de variatie is enorm. Maar hoe ontstaat dat verschil? Het antwoord ligt in de manier waarop rosé wordt gemaakt. In dit artikel nemen we je mee langs de verschillende productiemethoden, leggen we uit hoe het proces precies werkt en geven we voorbeelden van regio’s en wijnen die je zelf kunt proeven.

Methode 1: Directe persing

Bij directe persing worden blauwe druiven direct na de oogst voorzichtig geperst, net zoals bij de bereiding van witte wijn. Het sap heeft nauwelijks contact met de schillen, waardoor de kleur licht blijft: meestal zalmroze of zelfs bijna wit. Daarna volgt de gisting bij lage temperaturen, wat zorgt voor frisse zuren en elegante aroma’s.

Wat voor stijl krijg je?
Deze methode levert lichte, verfijnde roséwijnen op met een subtiel karakter. Denk aan aroma’s van citrus, witte bloesem en rood fruit zoals framboos of aardbei. Het is dé stijl die internationaal populair is geworden en vaak wordt geassocieerd met zomer, strand en terras.

Voorbeeldregio: Provence (Frankrijk)
De Provence in Zuid-Frankrijk is hét klassieke gebied voor rosé van directe persing. Wijnen als Côtes de Provence Rosé staan bekend om hun elegante stijl en verfijnde balans. Perfect om te linken vanuit je assortiment.  Proef het bijvoorbeeld in de 2024 Ultimate Provence UP Rosé.

Methode 2: Korte schilweking (maceratie)

Bij deze methode blijven de schillen van de druiven enkele uren tot maximaal een dag in contact met het sap voordat het wordt geperst. Hoe langer dit contact duurt, hoe intenser de kleur en hoe meer smaakstoffen en tannines de wijn meekrijgt. Na het persen gaat het sap verder met de vergisting.

Wat voor stijl krijg je?

Rosé’s uit maceratie zijn vaak wat donkerder van kleur en ronder van smaak. Ze hebben meer fruitexpressie (aardbei, kers, perzik), soms zelfs een kruidige toets. Ze zijn veelzijdig: fris genoeg voor een aperitief, maar stevig genoeg voor bij eten.

Voorbeeldregio: Castilla y León (Spanje)

In de Spaanse regio Castilla y León worden regelmatig rosé’s gemaakt van de Tempranillo-druif. Deze wijnen hebben vaak een levendige, diepere kleur en combineren sappig rood fruit met een lichte kruidigheid. Het zijn ideale rosé’s bij gerechten zoals gegrilde groenten of Spaanse tapas. Deze productiemethode van Rosé wordt overigens vaak gebruikt, zo ook in Italië. Puglia Pop Triglia is hier een goed voorbeeld van.

Methode 3: Saignée (het ‘afvloeien’ van rode wijn)

De term saignée betekent letterlijk ‘bloeden’ in het Frans. Bij dit proces start de wijnmaker met de bereiding van rode wijn. Tijdens de gisting wordt een deel van het sap vroegtijdig afgetapt. Hierdoor krijgt de rode wijn meer concentratie, en het afgetapte sap wordt apart vergist tot rosé.

Wat voor stijl krijg je?
Saignée-rosé is doorgaans krachtiger, donkerder van kleur en rijker van smaak dan andere rosé’s. Je proeft rijper rood fruit, soms wat kruidigheid en vaak een voller mondgevoel. Dit zijn echte gastronomische rosé’s die het uitstekend doen aan tafel, bijvoorbeeld bij gegrilde tonijn, lamsvlees of barbecue.

Komt weinig voor
Tegenwoordig wordt deze methode nog maar weinig toegepast. In de meeste wijnstreken wordt rosé bewust gemaakt via directe persing of korte schilweking, omdat dat een constantere stijl en hogere kwaliteit oplevert. Saignée wordt vaak meer als bijproduct van rode wijn gezien dan als doel op zich. Bijvoorbeeld de Enate Rose gebruikt deze methode.

Methode 4: Blenden (alleen in Champagne toegestaan)

In de meeste landen is het verboden om rode en witte wijn te mengen om rosé te maken. Een uitzondering geldt voor Champagne. Daar mag een klein percentage rode wijn van Pinot Noir of Pinot Meunier worden toegevoegd aan de basis van witte Champagne.

Wat voor stijl krijg je?
Deze methode levert roséchampagne op, een van de meest prestigieuze en feestelijke stijlen rosé. De wijnen zijn complex, vaak met aroma’s van rood fruit, brioche en verfijnde zuren.

Voorbeeldregio: Champagne (Frankrijk)
Tophuizen als Bollinger Rosé of Ruinart Rosé maken champagne volgens deze blendmethode. Het is een luxe stijl die vaak wordt geschonken bij feestelijke gelegenheden en uitstekend combineert met gerechten als sushi of zalm. Een goed voorbeeld is ook de Champagne Lété Vautrain Rosé Royal.

Rosé is meer dan alleen kleur

Naast de keuze voor de productiemethode spelen ook vergisting en rijping een rol in de uiteindelijke stijl van rosé. De meeste rosé’s gisten op roestvrij staal om de frisse fruitigheid te behouden. Toch kiezen sommige wijnmakers voor een korte opvoeding op houten vaten. Dit geeft extra rondheid en een meer gastronomisch karakter. Denk bijvoorbeeld aan rosé uit de Bandol (Provence), waar Mourvèdre-druiven vaak worden opgevoed op hout.

 
Welke stijl rosé past bij jou?

Licht en fris: kies voor directe persing uit de Provence.
Fruitig en veelzijdig: ga voor maceratie-rosé uit Navarra of Italië.
Vol en krachtig: probeer een saignée uit Tavel of Rioja.
Feestelijk en complex: kies voor roséchampagne uit de Champagne.

Zo zie je: rosé is geen ‘tussenvorm’, maar een volwaardige categorie met uiteenlopende stijlen en toepassingen.