Tokaj (Appellatie)
De geschiedenis van Vega Sicilia ontstaat in 1864 met een voor die tijd ongekend revolutionaire stap. In dat jaar sticht Eloy Lecanda het wijngoed en importeert 18.000 stekken van cabernet sauvignon, malbec, merlot en pinot noir uit Bordeaux. Die stekken plant hij op de finca van zijn vader, iets ten oosten van Valladolid. Een lange opvoeding op barrique en houten foeders volgt.
De geschiedenis van Vega Sicilia ontstaat in 1864 met een voor die tijd ongekend revolutionaire stap. In dat jaar sticht Eloy Lecanda het wijngoed en importeert 18.000 stekken van cabernet sauvignon, malbec, merlot en pinot noir uit Bordeaux. Die stekken plant hij op de finca van zijn vader, iets ten oosten van Valladolid. Een lange opvoeding op barrique en houten foeders volgt.
Pas in 1915 bottelt het domein zelf de eerste Valbuena en Vega Sicilia. Vega Sicilia vestigt zijn reputatie voorgoed in 1929 op de wereldtentoonstelling van Barcelona. Daar krijgen de jaargangen 1917 en 1918 een onderscheiding. Vanaf dat moment vergroot het bedrijf zijn imago tot de huidige, haast legendarische dimensies.
In 1982 breekt een nieuw tijdperk aan met de overname van het domein door de huidige eigenaar, de familie Alvarez. Onmiddellijk start de nieuwe bezitter een omvangrijk programma van investeringen in de wijngaarden en de kelders, zonder het unieke karakter van Vega aan te tasten. In dat jaar wordt ook de D.O. Ribera del Duera ingesteld. Na de succesvolle overname van Vega Sicilia denkt de familie Alvarez aan verdere expansie. Zij gaan op zoek naar de beste terroirs en voegen in relatief korte tijd een aantal beroemde of veelbelovende wijngebieden aan hun bezit toe.
Dit domein, het meest bekende van Spanje, werd gesticht door Eloy Lecanda in 1864. Doorheen heel zijn geschiedenis heeft het domein toebehoord aan diverse families, doch heeft het steeds zijn uniciteit en klasse bewaard. Alles begon in 1848 toen Don Toribio Lecanda, een Bask, Marqués de Valbuena uit financiële moeilijkheden hielp door een domein van 2000 ha te kopen. Toen op 22 juli 1859 Don Eloy Lecanda dit domein erfde van zijn vader besloot hij er iets mee te doen. In 1864 trekt hij naar Bordeaux en koopt hij 18.000 wijnstokken: Cabernet Sauvignon, Carmenère, Malbec, Merlot en Pinot Noir. Toen hij deze op zijn Finca Vega Sicilia plantte, was dat voor velen een daad van verdwazing. Het domein leefde immers vooral van de veeteelt, de boomgaarden en de verkoop en aanmaak van keramiek.
Toen ook de familie Lecanda in financiële moeilijkheden raakte, deed er een nieuwe geldschieter zijn intrede: de familie Herrero. 15 jaar later verkreeg Antonio Herrero Velázquez het gehele domein. In 1905 kwam het beheer van het domein in handen van Txomin Garramiola. Deze Bask werkte eigenlijk voor de Riojabodega Cosme Palacio. Aangezien deze door de fyloxera moeilijkheden had om zijn klanten in Bilbao van wijn te blijven voorzien - Bilbao was op dat moment het zenuwcentrum voor de Spaanse wijnen en dan vooral die van Rioja - stelde hij voor aan de zonen van Antonio Herrero, die sinds 1901 verantwoordelijk waren voor het domein, om de bodega aan hem te verhuren voor een termijn van 10 jaar. Palacio nam Txomin als vertrouwenspersoon, hij zou de wijn maken. De stijl van deze wijn zou in de lijn liggen van de wijn die de klanten van Cosme Palacio gewend waren, d.w.z. in de stijl van Rioja: lange rijpingen op hout en botteling als de bestellingen arriveerden, niet eerder. Het domein luisterde toen naar de naam Bodegas de Lecanda.
Toen in 1915 de huur afliep en het domein werd herdoopt in Hijos de Antonio Herrero, konden de 3 broers Txomin overtuigen om op post te blijven. Het was immers een zaak van prestige dat de wijn verder zou gemaakt worden. Vanaf 1915 kon Txomin dan ook zijn eigen wijnen maken, die niet meer dienden om het tekort aan Rioja bij Cosme Palacio op te vangen. Dit betekende de geboorte van Vega Sicilia Unico en Valbuena.
De familie Herrero bewoog zich op dat ogenblik in de hoogste Spaanse kringen van de aristocratie en industriëlen. De bodega was een zwaar verlieslatende activiteit, doch de andere opbrengsten van de Finca dienden dit gat te dichten. Het was nooit zijn bedoeling om van Vega Sicilia een wijn te maken die gecommercialiseerd zou worden. De wijn was immers niet te koop… en diende enkel als prestige voor de familie Herrero. De wijn kon enkel met vriendschap gekocht worden en niet met geld. Indien iemand toch een fles wou kopen zonder bevriend te zijn met de Herrero’s, vroegen ze een prijs die buiten alle toenmalige verhouding lag. Zo ontstond langzaamaan de mythe van de duurste wijn van Spanje.
De wijn kende grote successen doorheen heel Europa in de jaren 20. In 1933 sterft Txomin en in 1952 wordt het domein verkocht aan Prodes, een zadenfabriek. Er was echter niet meer het enthousiasme van de broers Herrero. Tot de intrede van Jesús Anadón, die beheerder bleef van het domein tot de verkoop aan de huidige eigenaars.
De verkoop aan de familie Alvarez in 1982 was het beste wat Vega Sicilia kon overkomen. De familie kocht Finca Vega Sicilia als investering - de familiebusiness Eulen houdt zich voornamelijk bezig met industriële schoonmaak en bewakingsdiensten en is een van Spanjes grootste bedrijvengroepen. Zij gaven er zich rekenschap van dat de draad van de evolutie moest opgepakt worden en hebben sindsdien onophoudelijk in dit domein geïnvesteerd. Pablo Alvarez staat aan het hoofd van de groep Vega Sicilia.
Sinds 1998 staat Xavier Ausas als oenoloog aan het hoofd van de technische staf. Vandaag is Vega Sicilia meer levend dan ooit!
Variëteiten
Het gehele domein beslaat 1000 ha. 250 ha daarvan zijn wijngaarden, verdeeld onder Tinto fino (200 ha), Cabernet Sauvignon, Merlot en Malbec. Er werd voor de viticultuur een meticuleus systeem ingevoerd waarbij de productie nooit boven de 22 hl/ha kan stijgen (max. 2 kg druiven per stok). De druiven worden nooit geoogst onder de 13% alcohol. Er staan 2200 stokken per ha aangeplant. De oudste wijnstokken worden gebruikt voor de Unico, de andere voor de Valbuena. Deze laatste bevat ook meer Merlot dan Cabernet Sauvignon, terwijl het bij de Unico net omgekeerd is.
Het hele gebied heeft een klei-kalkbodem, met een aantal gemengde zones en een deel alluviaal met zandbodems en keien (van het domein naar de Duero toe). Het klimaat is continentaal met Atlantische invloeden. Weinig neerslag (nooit meer dan 500 mm). Gemiddeld 2200 uren zon. De nabijheid van de Duero zorgt ervoor dat de ochtenddauw een verfrissend effect heeft op de wijngaarden.
Het geheim van Vega Sicilia is gelegen in een complex van factoren:
- Kwaliteit van de bodem
- Klimaat (micro en meso)
- Groot percentage zeer oude stokken
- Zeer laag rendement, 8 tot 20 hectoliter per hectare, afhankelijk van het jaar
- Zeer lange rijping op vat
- Perfectionisme in alle aspecten
De geschiedenis van Vega Sicilia ontstaat in 1864 met een voor die tijd ongekend revolutionaire stap. In dat jaar sticht Eloy Lecanda het wijngoed en importeert 18.000 stekken van cabernet sauvignon, malbec, merlot en pinot noir uit Bordeaux. Die stekken plant hij op de finca van zijn vader, iets ten oosten van Valladolid. Een lange opvoeding op barrique en houten foeders volgt.
Pas in 1915 bottelt het domein zelf de eerste Valbuena en Vega Sicilia. Vega Sicilia vestigt zijn reputatie voorgoed in 1929 op de wereldtentoonstelling van Barcelona. Daar krijgen de jaargangen 1917 en 1918 een onderscheiding. Vanaf dat moment vergroot het bedrijf zijn imago tot de huidige, haast legendarische dimensies.
In 1982 breekt een nieuw tijdperk aan met de overname van het domein door de huidige eigenaar, de familie Alvarez. Onmiddellijk start de nieuwe bezitter een omvangrijk programma van investeringen in de wijngaarden en de kelders, zonder het unieke karakter van Vega aan te tasten. In dat jaar wordt ook de D.O. Ribera del Duera ingesteld. Na de succesvolle overname van Vega Sicilia denkt de familie Alvarez aan verdere expansie. Zij gaan op zoek naar de beste terroirs en voegen in relatief korte tijd een aantal beroemde of veelbelovende wijngebieden aan hun bezit toe.
Dit domein, het meest bekende van Spanje, werd gesticht door Eloy Lecanda in 1864. Doorheen heel zijn geschiedenis heeft het domein toebehoord aan diverse families, doch heeft het steeds zijn uniciteit en klasse bewaard. Alles begon in 1848 toen Don Toribio Lecanda, een Bask, Marqués de Valbuena uit financiële moeilijkheden hielp door een domein van 2000 ha te kopen. Toen op 22 juli 1859 Don Eloy Lecanda dit domein erfde van zijn vader besloot hij er iets mee te doen. In 1864 trekt hij naar Bordeaux en koopt hij 18.000 wijnstokken: Cabernet Sauvignon, Carmenère, Malbec, Merlot en Pinot Noir. Toen hij deze op zijn Finca Vega Sicilia plantte, was dat voor velen een daad van verdwazing. Het domein leefde immers vooral van de veeteelt, de boomgaarden en de verkoop en aanmaak van keramiek.
Toen ook de familie Lecanda in financiële moeilijkheden raakte, deed er een nieuwe geldschieter zijn intrede: de familie Herrero. 15 jaar later verkreeg Antonio Herrero Velázquez het gehele domein. In 1905 kwam het beheer van het domein in handen van Txomin Garramiola. Deze Bask werkte eigenlijk voor de Riojabodega Cosme Palacio. Aangezien deze door de fyloxera moeilijkheden had om zijn klanten in Bilbao van wijn te blijven voorzien - Bilbao was op dat moment het zenuwcentrum voor de Spaanse wijnen en dan vooral die van Rioja - stelde hij voor aan de zonen van Antonio Herrero, die sinds 1901 verantwoordelijk waren voor het domein, om de bodega aan hem te verhuren voor een termijn van 10 jaar. Palacio nam Txomin als vertrouwenspersoon, hij zou de wijn maken. De stijl van deze wijn zou in de lijn liggen van de wijn die de klanten van Cosme Palacio gewend waren, d.w.z. in de stijl van Rioja: lange rijpingen op hout en botteling als de bestellingen arriveerden, niet eerder. Het domein luisterde toen naar de naam Bodegas de Lecanda.
Toen in 1915 de huur afliep en het domein werd herdoopt in Hijos de Antonio Herrero, konden de 3 broers Txomin overtuigen om op post te blijven. Het was immers een zaak van prestige dat de wijn verder zou gemaakt worden. Vanaf 1915 kon Txomin dan ook zijn eigen wijnen maken, die niet meer dienden om het tekort aan Rioja bij Cosme Palacio op te vangen. Dit betekende de geboorte van Vega Sicilia Unico en Valbuena.
De familie Herrero bewoog zich op dat ogenblik in de hoogste Spaanse kringen van de aristocratie en industriëlen. De bodega was een zwaar verlieslatende activiteit, doch de andere opbrengsten van de Finca dienden dit gat te dichten. Het was nooit zijn bedoeling om van Vega Sicilia een wijn te maken die gecommercialiseerd zou worden. De wijn was immers niet te koop… en diende enkel als prestige voor de familie Herrero. De wijn kon enkel met vriendschap gekocht worden en niet met geld. Indien iemand toch een fles wou kopen zonder bevriend te zijn met de Herrero’s, vroegen ze een prijs die buiten alle toenmalige verhouding lag. Zo ontstond langzaamaan de mythe van de duurste wijn van Spanje.
De wijn kende grote successen doorheen heel Europa in de jaren 20. In 1933 sterft Txomin en in 1952 wordt het domein verkocht aan Prodes, een zadenfabriek. Er was echter niet meer het enthousiasme van de broers Herrero. Tot de intrede van Jesús Anadón, die beheerder bleef van het domein tot de verkoop aan de huidige eigenaars.
De verkoop aan de familie Alvarez in 1982 was het beste wat Vega Sicilia kon overkomen. De familie kocht Finca Vega Sicilia als investering - de familiebusiness Eulen houdt zich voornamelijk bezig met industriële schoonmaak en bewakingsdiensten en is een van Spanjes grootste bedrijvengroepen. Zij gaven er zich rekenschap van dat de draad van de evolutie moest opgepakt worden en hebben sindsdien onophoudelijk in dit domein geïnvesteerd. Pablo Alvarez staat aan het hoofd van de groep Vega Sicilia.
Sinds 1998 staat Xavier Ausas als oenoloog aan het hoofd van de technische staf. Vandaag is Vega Sicilia meer levend dan ooit!
Variëteiten
Het gehele domein beslaat 1000 ha. 250 ha daarvan zijn wijngaarden, verdeeld onder Tinto fino (200 ha), Cabernet Sauvignon, Merlot en Malbec. Er werd voor de viticultuur een meticuleus systeem ingevoerd waarbij de productie nooit boven de 22 hl/ha kan stijgen (max. 2 kg druiven per stok). De druiven worden nooit geoogst onder de 13% alcohol. Er staan 2200 stokken per ha aangeplant. De oudste wijnstokken worden gebruikt voor de Unico, de andere voor de Valbuena. Deze laatste bevat ook meer Merlot dan Cabernet Sauvignon, terwijl het bij de Unico net omgekeerd is.
Het hele gebied heeft een klei-kalkbodem, met een aantal gemengde zones en een deel alluviaal met zandbodems en keien (van het domein naar de Duero toe). Het klimaat is continentaal met Atlantische invloeden. Weinig neerslag (nooit meer dan 500 mm). Gemiddeld 2200 uren zon. De nabijheid van de Duero zorgt ervoor dat de ochtenddauw een verfrissend effect heeft op de wijngaarden.
Het geheim van Vega Sicilia is gelegen in een complex van factoren:
- Kwaliteit van de bodem
- Klimaat (micro en meso)
- Groot percentage zeer oude stokken
- Zeer laag rendement, 8 tot 20 hectoliter per hectare, afhankelijk van het jaar
- Zeer lange rijping op vat
- Perfectionisme in alle aspecten